Sindrom karpalnog tunela

Sindrom karpalnog kanala nastaje zbog pritiska na n.medijanus unutar koštano-ligamentarnog tunela na šaci. Klinička se slika očituje trncima i bolovima u prva tri prsta. U težim slučajevima nastaju trofičke promjene tenara. Zbog iritacije vegetativnih vlakana bolesnik se jače znoji i promjeni se boja kože. Problemi se često pojačavaju noću i pri pojačanoj volarnoj fleksiji šake tokom nekoliko minuta, ili pritiskom retinakuluma fleksora. EMG pokazuje smetnje provodljivosti nervusa medianusa. Sindrom se liječi nesteroidnim antiflogisticima, te eventualno infiltracijom kortikosteroida za lokalnu primjenu s prolongiranim djelovanjem.

Od postupaka fizikalne terapije najčešće se koristi kombinacija ultrazvuka, interferentnih struja, te lasera . Kod težih slučajeva indiciran je i operativni zahvat odnosno operativna dekompresija medianusa.

Ukoliko se ne liječi, može dovesti do nepopravljivog oštećenja živca koje uzrokuje trajni gubitak osjeta i nestanak mišića palca.

Dijagnoza sindroma karpalnog tunela potvrđuje se ispitivanjem brzine provođenja živaca (EMNG).

Hirurško liječenje se preporučuje kod dugotrajnih tegoba, ukoliko drugi načini liječenja ne dovode do poboljšanja te ukoliko se primjećuje gubljenje osjeta ili mišićne mase na palcu.